Kwietny znak w krajobrazie Polski

1. Doświadczanie niedorozwoju

Od kilkunastu lat w grupie znajomych próbuję zmieniać obraz Polski. Pokazać biegową sztafetą przez 200 nadgranicznych gmin doświadczenie naszej narodowej solidarności. Upamiętniając pierwszą pielgrzymkę Jana Pawła II do Ojczyzny, wprowadzać w krajobraz, znak polskiego udziału w procesie jednoczenia Europy.

Od początku doświadczamy pomocy wielu osób. Ale i nieufności w skuteczność naszego horyzontalnego współdziałania. Życzliwej pomocy i szczerej nieufności, zarówno wśród społeczników na trasie biegu, jak i wśród osób dysponujących publicznymi zasobami dla kultywowania dziedzictwa narodowego.

Sądzę, że wspólną przesłanką tych ostrożności jest brak wiary w skuteczność obecnych metod rozwoju wiedzy, ochrony zdrowia rozwoju przedsiębiorczości. Szkoła, muzea, domy kultury, kluby sportowe, ośrodki zdrowia, parki rozwoju, nie nadążają za potrzebami personalizacji usług publicznych. Podejmując indywidualizowanie metod działania cyfrowymi narzędziami, zachowują jednak wertykalną logikę odpowiedzialności za rozpoznawanie i zaspakajanie ludzkich potrzeb.

Mająca źródła w organicznej wielopokoleniowości rodziny, kultura solidarności nie dostaje pomocniczego wsparcia od naszego państwa. Słabość instytucji uczenia, leczenia, dziedzictwa publicznych wartości, wspierania przedsiębiorczości staje się przyczyną załamania relacji, pomiędzy obrazami wspólnoty pamięci pokolenia JPII a postawami upowszechnianymi w indywidualizowanym społeczeństwie.

2. Fundamenty zmian ustrojowych

Osią integracji nowych rozwiązań technologicznych musi być rodzina. Tylko duchowa jedność domowych relacji fizycznych i psychicznych pozwala na podjęcie samopomocy zdrowia i samokształcenia w rodzinie dla dobra przekraczającego indywidualne egoizmy. Na samodzielność w pracy solidarnej dla dobrobytu i dobrostanu domu.

Rodzina powinna zatem posiadać medium pozwalające na przekraczanie tajemnicy ludzkich godności. Cyfrowe przeglądarki domowych bibliotek pamięci i domowych programów rozwoju. Zintegrowane z państwowymi systemami leczenia, uczenia i terytorialnej samorządności.

Państwo powinno uznać standardy funkcjonowania tych przeglądarek, nie tylko w wymiarze ochrony bezpieczeństwa danych osobowych, ale przede wszystkim w wymiarze świadczenia zadań i usług publicznych. Zgodnie z fraktalnymi zasadami rozwoju w społeczeństwie sieci wiedzy, wprowadzenie tych standardów i zadań publicznych instytucji infrastruktury gospodarczej, nie powinno następować w wyniku centralnie organizowanych nakazów, lecz w wyniki uznania społecznych propozycji zmian ustrojowych jako racji istnienia państwa.

3. Warunki rozpoczęcia społecznego procesu zmian ustrojowych

3.1. Pierwszym warunkiem rozpoczęcia społecznego procesu zmian, jest uznanie nowych potrzeb, funkcji i standardów przez kierownictwa grupy instytucji, skłonnych do ich praktycznego wykorzystywania. Powinny przy tym znaleźć się w tej grupie, zarówno instytucje świadczące pomocnicze usługi komercyjnie, jak i instytucje publiczne opiekujące się osobami bezradnymi.

3.2.  Drugim warunkiem jest podjęcie przez grupę inicjatorów, konkretnych propozycji dla wprowadzenia nowych form leczenia i uczenia. Metod i narzędzi wykorzystywanych dla pracy solidarnej rodzin i dla pomocy osobom bezradnym, dzięki cyfrowym przeglądarkom domowych bibliotek pamięci i działalności instytucji infrastruktury gospodarki solidarności.

Proponuje się podjąć w Krakowie cztery nowe metody wsparcia solidarności dla leczenia, przy wykorzystaniu trzech programów informatycznych

• Dwa projekty wsparcia solidarności, przez rozwój domowej samopomocy zdrowia

1) Plenerowe przychodnie zdrowia w Parkach kultury.

2) System Mobilnej Medycyny Sportowej – Ruczaj Zdrowia.

• Dwa projekty wsparcia solidarności, przez rozwój pomocy publicznej dzięki partnerstwu prywatno – publicznemu.

3) Mistrzowska Pomoc Rówieśnicza.

4) Czytelnie Nadziei.

• Trzy projekty programów informatycznych

5) Cyfrowa przeglądarka zdrowia.

6) Platforma wsparcia domowej opieki zdrowia.

7) Platforma rozwoju kursów domowej edukacji medycznej.

•  Proponuje się podjąć w Warszawie jedną nową metodę wsparcia solidarności dla uczenia, przy wykorzystaniu trzech programów informatycznych.
• Projekt wsparcia solidarności, poprzez rodzinne kształcenie postawy samodzielności pracy (pracodzielności).
• Muzealne kursy edukacyjne dla edukacji uzupełniającej rodzin obywateli polskich przebywających za granicą – jako zadanie publiczne.
  • Trzy projekty programów informatycznych

1) Przeglądarka edukacji  (Dziennik rozwoju edukacyjnego).

2) Platforma wsparcia domowej edukacji uzupełniającej.

3) Platforma rozwoju kursów domowej edukacji historycznej.

3.3. Trzecim warunkiem rozpoczęcia społecznego procesu zmian, jest podjęcie przez administracje miast liderów zmian społecznych w Polsce, publicznych zadań wsparcia dla integracji pracy solidarnej w działalności publicznej i dla wykorzystania publicznych wartości dla rekreacji fizycznej i psychicznej mieszkańców w Parkach kultury.

4. Kultura przestrzeni dla kultury solidarności

W celu ułatwienia tożsamości i nawiązywania współpracy przez inicjatorów wprowadzania nowych ofert i przez pierwszych użytkowników ich propozycji, proponuje się użyć identyfikacji dla społecznego procesu zmian, odpowiednio do źródeł wolności.

•  Domowa edukacja pracy solidarnej pandeią humanizmu narodów Europy sieci wiedzy.
•  Przewodnicza rola Jana Pawła II w drodze Polaków do trzeciej niepodległości.
•  Kwietny znak jako pamięć znaczenia papieskich dywizji w krajobrazie naszych państwowych granic.

Andrzej Madej.