Droga do niepodległości Polski w ramach Europie jednoczącej politycznie wiele narodów, droga od Unii Lubelskiej do Unii Europejskiej, bierzmowana była pracą milionów Robotników sprawy narodowej. Ich odwaga, wysiłek i ofiara nie tylko pozwoliły na zachowanie przez pozbawianych praw politycznych poczucia Polaków poczucia wolności i solidarności, na skuteczną pracę polityczną naszych Interreksów na drodze do niepodległości ale dziś owocują satysfakcją z utrzymania kulturowej podmiotowości.
Aby pamięć o konkretnych ludziach i zdarzeniach z tego okresu stała się zasobem Domowych edukacji historycznych prowadzonych metodami Pedagogiki wolności, powiatowe ośrodki repozytoryjne powinny podjąć rejestrację konkretnych faktów.
Z uwagi na względną instytucjonalizację pracy pomocowej przy ośrodkach kurialnych po 13 grudnia 1981, proponuje się rozpocząć proces cyfrowej rejestracji tych zasobów na okresie 1982 – 1989.
Dlatego pierwsze pasmo pamięci proponuje się określić jako „PAPIESKIE DYWIZJE”.
Drugie z pasm pamięci proponuje się określić jako „ŻOŁNIERZE WYKLĘCI”.
INFRASTRUKTURA SOLIDARNOŚCI 